wiatr i marzenia
wiatr na lisciach tanczy, w porywach
wiruje
spiewa smetna nutka, echo mu wtoruje;
raz zabrzmi cichutko i tak jakos
rzewnie,
z tesknoty wiatr spiewa, bo smutno mu
pewnie.
lecz nagle sie zrywa i biegnie do
przodu!
pamieta te czasy, kiedy to za mlodu
pedzil huraganem - lamiac, co po drodze,
by stracic zapaly, umeczony srodze...
...by wiele lat potem siadywac na
plocie,
kaluze osuszac lub w jesiennym wzlocie
szukac zlotych lisci, podobnych do
siebie,
by sie wspomagaly.... zyczliwie w
potrzebie.
i znalazl dwa listki...polozyl na
dloni...
liscie pofrunely... wiatr zmeczony
gonil...
dzis...spiewa cichutko o tej swojej
stracie,
wciaz marzy i marzy, zeby zyc inaczej.
Komentarze (22)
ślicznie wiatr roznosi marzenia, może je kiedyś
przywieje do mnie, bo też marzę, by żyć inaczej.
"nuci smętną nutkę...." podoba mi się twój wiersz jest
nieźle zrymowany i dobrze poprowadzony.
....taki ten Twój wiatr jest cieplutki i miły i umie
marzyć....
Prawdziwa poezja, tylko pogratulować
ładnie marzy ten Twój wiatr:))
12-zgłoskowiec o pieknym klimacie nie gramatycznych
rymach z zachowaną średniówką i pięknym rytmem, widac
zę solidnie się do niego przyłożyłaś, no i co
najważniejsze z ładnie zachowana i poprowadzoną myslą
- nic tylko pogratulować pomysłu i wykonania - brawo!
Bardzo pięknie dopracowany wiersz. Pomimo smutku i
melancholii sposób w jaki go przedstawiłaś pozwala
zasmakować tego co można z całą pewnością nazwać
poezją dobrej klasy.