Wieczny Hammurabi
A kto się zapuści w knieje ludzkiej
jaźni
Sam bez drogowskazu kompasu i nici
Zabłądzi jak ślepiec błądzą znakomici
I psychologowie znawcy od przyjaźni
Są ci co ich łatwo wyprowadzić w pole
I ci co wytrwale trudzą się w zamiarze
Gdy od słów do czynów granica się zmaże
I tak będą wielbić własnej glorii rolę
Cisi sprawiedliwi mądrzy ale słabi
Dobrocią wśród wilków będą widmo gonić
Od zarania dziejów zew krwi nie ma dłoni
Cnotę... miłość... niszczy wieczny
Hammurabi
Prawości nie kupisz za żadne srebrniki
A czy szczera przyjaźń też w kniei
zabłądzi
(Tak... gdy mędrzec słaby) głupcem go
obwoła
Ten co umie liczyć z korzyścią wyniki
PS Nieprzebyta knieja w ludzkich głowach siedzi Każdego zaskoczyć może niespodzianie Żal zawód i niesmak... po przyjaźni danie I wieczne pytania lecz gdzie odpowiedzi
Komentarze (23)
Podejście filozoficzne, ale w przyjaźni, jak i w
miłości człowiek kieruje się sercem. Nie liczę od
razu, że gdzieś to wszystko po drodze się zagubi.
zawsze będziemy szukać doskonałości i przeżywać
kolejne rozczarowanie .. życie jest jak droga i
kolejna lekcja.,bardzo ciekawy wiersz
i tylko żal że to niestety prawda... choć jak od
kazdej reguły są wyjatki
Piszesz,że Hammurabi,że oko za oko ,ząb za ząb?Że
przyjaźń,że miłość są ważne, gdy wokół zawierucha i
ziąb? Człowiek człowiekowi człowiekiem - niestety!
Treść wiersza nie jest po to, by pokazać że tak jest
zawsze i tak być musi, pokazuje tylko że tak bywa i co
z tego wynika. Pewnie znajdą się i ci, którzy trafnie
zrozumieją przesłanie wiersza.
Dlatego musimy miec w sobie wielka milosc i sile ,aby
przezwyciezyc lub pokonac te knieje ,o ktorej
mowa.(Wiersz przypomnial mi cos smutnego.) Madrze
napisane...pozdrawiam
Moja refleksja jest taka...jeśli ktokolwiek kto
chciałby mieć przyjaciela podchodziłby do tego z
punktu widzenia ,że i tak się kiedyś na nim zawiedzie
to nigdy takie pojęcie nie miałoby
zastosowania w życiu i wszyscy byliby wrogami lub
obojętnymi sobie ludźmi i jak tak żyć.( to samo
dotyczy pojęcia miłości) Słuszne są Twoje rozważania
bo niestety wiele razy rozczarowujemy się w swoim
życiu, ale naturą człowieka jest walczyć o uczucia
innych i żal tylko tych ,którzy tego nie potrafią lub
poddają się bezsilności.
Wielka filozofia z wiersza się wyłania i do zadumy nad
własną drogą skłania. Bardzo mądrze ujęta, przyjaźni
zasada święta.