Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wielka miłość

Napisałam ten wiersz, aby zobaczyc jak jesteśmy sobie bliscy i aby pokazac, że przezwyciężymy wszystko aby być razem NA ZAWSZE!!!

Miłość to uczucie, którego pragnie każdy!
Ja dostałam taka szanse i Ciebie poznałam...
Poznałam chłopaka z poczuciem humoru, z którym zawsze potrafiłam sie dogadać, zawsze umiał poprawic mi nastrój, gdy miałam zły dzień.
Urody też mu nie brakowało, lecz nie było to najważniejsze.
Najwazniejsze było jego wnętrze. Serduszko jego było bardzo kochane i delikatne.
Wiem ze kochał mnie tak, jak ja go mocniutko kochałam.
Rozmawialiśmy codziennie, dzieląc sie swoimi radośćiami i smutkami. Wiedziałam, że zawsze moge mu wszytko opowiedzieć. Mijały tak dni i miesiące.
I poczułam to...
Poczułam, że coś do niego czuje...
To nie była tylko przyjażń...
To było wiele więcej...
To była miłość...
Dowiedziałam sie, że on tez mnie pokochał i zaakceptował taką jaką jestem. Postanowiliśmy byc razem, lecz dzieliła nas duza odległość. Stwierdzilismy, że to nie jest problem i ze damy sobie rade. Bardzo chcieliśmy byc razem, nawet przeciwko wszystkiemu i wszystkim!
Lecz zawsze coś stawało na drodze...
Na drodze naszego spotkania...
Snulismy tyle planów, chcielismy sie wreszcie przytulić, pocałować, pobyc razem, bo barkowało na swojej bliskości.
Mijały następne dni i miesiące, a tęsknota robila sie coraz silniejsza i nie do zniesienia, gdyż brakowało nam tego ciepła, miłości i wsparcia drugiej osoby...
Drugiej swojej połówki...
Pragneliśmy byc już razem na zawsze, aż do smierci. Dziękowaliśmy Bogu za to, że postawił nas na swojej drodze, że wnieslismy do swojego zycia tyle miłosci i radości. Lecz żadne z nas nie było w pełni szczesliwe, gdyż nie moglismy byc razem, gdy potrzebowaliśmy siebie na wzajem. Coraz częściej dopadały nas doliny i depresje, za wszystko sie obwiniailiśmy, każdy z nas twierdził, że bez niego bedzie lepiej na świecie. Wszytko to działo się przez tesknote, która tkwiła w nas...
Tęsknota, która stawała sie coraz silniejsza. Brakowało nam swojego dotyku, pocałunków, wspólenego oddechu. Poprostu brakowało nam siebie. Pragnelismy spędzać razem kazde chwile naszego życia!!!

Uświadomiłam sobie jeszcze bardziej jak bardzo cie kocham!!!

autor

sylwuleńka

Dodano: 2005-12-31 19:40:43
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »