B e z s i l n o ś ć

Nie zawsze wiemy czego chcemy... Pozdrówko.

Dobrze kombinujesz, tylko z wprowadzeniem w życie
trudniejsza sprawa, ale zawsze można próbować walczyć
z wiatrem. Czasem łatwiej pokonać wiatr, niż złych
ludzi. Życzę ci dużo tych radosnych chwil.

witaj, nie jest tak źle z tą bezsilnoscią, jeśli jecze
można zebrać myśi, podążać
do obranego celu, gdzie cisza, spokój i ciepło. Ładny
wiersz. pozdrawiam.

"Choć jesteśmy słabi
bezsilni nie ulegamy,
walczymy każdego dnia
o radosne chwile." tez tak pojmuję życie :-)

Witam. Treść bardzo wymowna, prawdziwa, czyta się z
przyjemnością. Pozdrawiam.

Tak się tylko zamyśliłam - te uszy ... :)

Nie kocham się w bieli, ale dobre słowo zawsze
rozweseli.

Dobry temat wybrałeś i jak widzę masz już opracowaną
strategię postępowania. No, no-można się od ciebie
uczyć...Serdecznie pozdrawiam.

przed przeznaczeniem trudno jest uciec...zaś rosnąć
można tylko w kierunku światła

"a uszy usłyszały w ciszy" ten wers rozbraja...wiersz
z duza dawka frustracji. Tytul jest super ...bo rece
opadaja.

Trzeba mieć swój mały, intymny świat,gdzie jest
jasno,ciepło i przyjaźnie.Pozdrawiam:)