***

lazaron - włóczęga... komiliton - kompan marazm - przygnębienie, apatia...

słońce mnie grzeje
wiatr przytula
suchy liść całuje
popękane wargi
od nie całowania waszego

obtarć jest coraz wiele
grusza sama
w polu rośnie
czując już powiew
jesiennej sukni

lazaron serca
przytula się stale
do swego życia
chcąc przetrwać
wśród swoich
komilitonów

dusza stała się ślepa
na gesty wasze
oddaje się uroczyście
porywom swym
w morzu złotych liści

noc budzi
błędne moje spojrzenia
urywa z oka
bursztyn poranka

tak zastygł w marazmie
odlew człowieka
nie zadzwoni w nim nic
gdy w dzwonie
brakuje serca...

;(

autor

Zwiastun Nocy

Napisany: 2006-10-19 Dodano: 2006-10-19 10:50:51

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie