...

chodź ze mną panie mój i kochanku
sprofanujemy piramidy ciała
odkryjemy mowę sarkofagu
i balsamicznych prześcieradeł prawa

naga ściana bez żadnych klejnotów
wąskie luki i małe wyboje
tajemniczą parę twardych rubinów
potrzyj dłonią płomień nas obleje

rozniosą się echem podniecenia nuty
sarkofag westchnie od drgań i uderzeń
magiczny klucz z czerwonego granitu
otworzy drogę do studni cudownych wrażeń

pójdziemy dalej zsynchronizowani
z magią nieznanych dotąd labiryntów
księżyc penetruje dobę lubieżność się pieni
zrywasz ze mnie ostatnią pajęczynę wstydu

z pod stóp już dawno zniknęła podłoga
mleczna droga nie pozwala dalej iść
lecz zasuszony pająk rozciąga od nowa
jeszcze silniejszą pożądania nić

autor

nadzieja-speranza

Dodano: 2010-07-31 13:28:18

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie