Wiersz czterdziesty drugi
Módlmy się
zanim nas uśmiercą
jak psa leżącego
przy drewnianej budzie
módlmy się
póki mówić możemy
by nie zastała
nas cisza grobu
lecz radość
której nie będzie końca
a Ty wsłuchaj
się w te modlitwy
jak dobry Ojciec
i nie patrz
że grzeszymy
ale podaj
miłosierną dłoń
i przypomnij sobie
że na krzyżu
za grzechy
zapłaciłeś
autor
neplit123
Dodano: 2015-02-07 14:09:37
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Piękna modlitwa i wspaniałe przesłanie
Pozdrawiam :)
zanim nas uśmiercą
jak psa leżącego
przy drewnianej budzie - tak módlmy się :))
Poleciało mi z lekka pychą. Wiersz dobry. Punktuję :)
Ładna refleksja z przypomnieniem, by się modlić:)
To raczej my powinniśmy sobie przypominać, że On dla
nas to zrobił. Pamięć boża jest niezawodna - w
przeciwieństwie do naszej:)
Dobry apel o nieustawanie w modlitwie.
Pozdrawiam!
Piękna modlitwa prośba +)
Wielka milosc, ktorej nie doceniamy...