Wiersz na lepsze jutro

Tyle nieszczęść na tym świecie dookoła,
wiatr przygania co dzień jakąś smutną wieść.
Na ekranie wychudzone dziecko woła
przeraźliwie, że nie mogę tego znieść.

Czy naprawdę dla łaknących zbrakło chleba?
Czy też w sercach ludzkich nastał wielki chłód?
Ale ileż zimna, ileż tego chłodu trzeba,
by pozwolić na tak bezlitosny głód?

Gdzieś znów matka swoje dziecko udusiła,
a syn ojca prosto w serce nożem dźgnął.
Na turystów w górach spadła lodu bryła...
Na Bałtyku znów zatonął jakiś prom.

Wielka powódź pochłonęła wsie i miasta,
samoloty dwa rozbite w ciągu dnia -
na Haiti epidemia ciągle wzrasta,
nie ma chwili bez nieszczęścia i bez zła.

To huragan, to znów się zatrzęsła ziemia,
czyżby Bóg ogarnął gniewem cały świat?
Albo może jednak Boga wcale nie ma?
Powątpiewam przy rachunku licznych strat.

Jednak wiara w lepsze jutro czyni cuda,
a w cichości serca słyszę znany głos.
Pójdę za nim - wtedy wszystko mi się uda
i nie spadnie z mojej głowy nawet włos.

Może pójdziesz świat przemieniać razem ze mną?
Dzielić chlebem i ocierać braciom łzy?
Bóg zobaczy i zlituje się na pewno,
a na ziemię znów powrócą dobre dni.

miłego wieczoru :)

autor

E_J

Napisany: 2011-09-15 Dodano: 2013-09-15 20:51:03

Ten wiersz przeczytano 3220 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie