Wiersz o... - i dla... (- Ojczyzny)

Mily. Kiedyś bylem naiwnie szczery. Bardzo - bardzo
głupiutki. To sprowadzilo na mnie wiele nieszczęśc,
upokorzeń i niebezpieceństw. - spotkalem się z
odpowiedzią tego, co w ludziach bywa, a nazywane jest
zlem. Zmusilo mnie to do potwornego ukrycia i
zaprzecznaia samemu sobie. zelkie ludzkie zlo jest
wynikiem będącej w ludziach nieprawdy. To może być
choćby niewiedza lub zaklamanie. Prawda jest
wyzwalajaca i niech nam słuzy jako narzędzie mądrości.
Nie boję się osadow. w wielu sprawach błądzic moge tak
jak kazdy z nas. Nie wstyd - mylic się. wstydem
powinna być chęc pozostawania w błędzie. - I uwazamy
to czasm za naiwnośc dziecka, ale to jest jego
perwszą - często nieuświadamianą sila i narzędziem
rozwoju - wynikajacym z mądrości naturalnej. Dlatego -
nie wstdzę się ani swoich slabości, ani tego,ze coś
tam uważam za rozsądne, ze potrzebuje kontaktu z
ludzmi, z kobietami, z kolegami - czasem z męczącymi
mnie już dziecmi. Nie wstydzę się tego, ze potrzebuje
przyjaxni,milości, odpoczynku. od zlych zagrożen
ptrzebuję bezpieczeństwa. - Tego szukam. I wielu -
coraz więćej ludzi mi to daje -także uczestnikow
Portalu. - Nie sądzę aby bylo to zludzeniem co do
rzeczywistości - ocenianej nawet jako całość. To jest
naszą potrzebą i miarą naszego sukcesu.
Sciskam Cie - mocna i kobieca istoto - serdecznie:)

Weno! - w ostatnich dniach - na cmentarzu -
zatrzymalem się nad grobem pewnego zołnierza. Był
generałem... - polskiego wojska. Pochowany w 2008 r. -
porozmawialismy - na spokojnie i szczerze. Poprosil o
"Zdrowaś Mario". Było trochę pytań - bardziej jako
rozważania, niż pytania, na ktore ma dac odpowiedź. -
Naturalnie, ze zrozumieniem, taktownie z obu stron.
gdy żegnalem się - równie spokojnie - gdy odchodzilem
od grobu - powiedzial - na pożegnanie i zaproszenie
"do swidanija". - Nie bylo to zaskoczeniem. -
Potraktowalem to jako wyraz wiary i zaufania.
Dziwna to może opowieśc, ale prawdziwa, a do niego -
będąc na tym cmentarzu - jak do przyjaciela bedę
powracał.

To były straszne czasy, oby nigdy więcej wojen i
kłótni...zgadzam się ze słowami weny. Pozdrawiam w
wolnej Polsce-:)

Lubię Cię czytać.
Najbardziej lubię Twoją dziecięcą szczerość
Wiktorze.To unikalne!
Pozdrawiam :)

Przemilczenia i przekłamania nie skończyły się z
upadkiem komuny. Wśród nas żyją ludzie, którym bliżej
jest do Rosji twierdząc, że "europejskość nas nie
zbawi" Warto walczyć i umierać w obronie swojej
ukochanej Ojczyzny, mając w pamięci poległych
bohaterskich żołnierzy, dzięki którym dziś możemy
spokojnie żyć i pracować w wolnym kraju.
Miłego świętowania :)

Cały Ty Wiktorze. W kilku słowach zawarłeś tak wiele
treści.
Miłego dnia :)

W kilku słowach - obnażenie. Wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam.

Wiersz podniosly, dramatyczny w przekazie, ale mz bez
zadęcia. Podziwiam Twoją wiedzę i chęć podzielenia się
nią, Wiktorze. Pozdrawiam. :)

...przeżyliśmy już dużo, dalej przeżywamy...bo zawsze
są ludzie którzy nie robią niczego z miłości do
Ojczyzny tylko dla swojej osoby... reklamy...(cieszę
się że,zrozumiały jest mój wiersz gwarowy choć tylu
ludzi z pańskim nazwiskiem mieszka w
Zakopanem)...pozdrawiam.

Dziękuję Aniu:)

Dobry i potrzebny wiersz, to przecież wielki powód do
radości i wdzięczności że mamy wolną Ojczyznę.
Dziękuję Ci za ciepłe słowa Wiktorze. Jestem dość
pogodna z natury, staram się dostrzegać piękno, a
jeśli udaje mi się ubrać w poezję to co dostrzegam,
dzielę się z Wami. Od konfliktów staram się trzymać z
daleka.
Pozdrawiam i dobrej nocy życzę :)

Pozdrawiam,zadziwiasz swoja inwencją...

Marylko! - to nie jest fascynacja historią. Nie znam
historii. Mam jednak przywiązanie do wartości, ktore
są wczesniejsze niż epoka Marksa i założenie PRLu,
ktore - jako perwotne - osadzily się chyba wemnie -
mimo wychowywania w staliniżmie.
Pozdrawiam serdecznie:)

Ciekawy wiersz Wiktorze. Podziwiam Twoją fascynację
historią.
Pozdrawiam serdecznie :)

Wyniosły przekaz. W tych kilku słowach zawarłeś
Wiktorze esencję historycznych dziejów naszej ziemi.
Jestem pod wrażeniem przekazu.
Gdybym nie wiedział że to Twoje dzieło,powiedziałbym,
że naszego wieszcza z epoki romantyzmu.
Pozdrawiam.
Marek