Wiersz sto czwarty
Wiem
co zrobić z nieszczęściem
jak wybaczyć wyrządzoną krzywdę
jak pogodzić się ze śmiercią
jak kochać bezwarunkowo
jak nie sprzedać duszy diabłu
trzeba rozjaśnić
w sobie Boga
bo On
wie i może wszystko
i wszystko czyni z miłości
której w Nim tak pełno
jak wody w oceanie
nie wiem
dlaczego tyle zła
nienawiści
kłamstwa
obłudy
czemu
człowiek człowiekowi wilkiem
pewno tak jest
bo kochamy diabła
zamiast Boga
autor
neplit123
Dodano: 2015-10-12 14:06:45
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dobra refleksja :) Myślę że kochamy Boga, a diabeł
ładnie potrafi podejść :) serdeczności
Myślę, że wszystkiemu winny egoizm, ten niezdrowy
oczywiście. Pozdrawiam.
Nawet nie diabła jak własne słabości:). Dobra
refleksja:)