Wiersz trzysta pięćdziesiąty siódmy
Dziś chce powiedzieć
tobie miłości
co mieszkasz
w ludzkich sercach
drugi raz
się nie urodzę
więc bądź
tak łaskawa
że zawsze
będzie ci po drodze
iść obok mnie
a jeśli zgubisz
do mnie drogę
ja w ciebie nie zwątpię
bo ty nie wątpisz
w człowieka
to my ludzie
czasem niepotrzebnie
w ciebie wątpimy
bo ty miłości
jesteś nadzieją
dla żywych
a dla umarłych
też jesteś nadzieją
bo Bóg
z miłości
dał nam życie
na ziemi
na chwilę
w niebie
na zawsze
Komentarze (17)
Tak miłość jest ponadczasowa.
Pozdrawiam serdecznie.
Trzysta pięćdziesiąta siódma miłość,
wiesz mi następną, także powiją!
Trzymaj się Neplit.