WIERSZE I JA
Jak cień przenikam
pomiędzy wierszami
pojawiam i znikam
by pobyć z Wami
w rymy zanurzam
całokształt istnienia
niebo poruszam
szukając natchnienia
nostalgi tchnieniem
tęsknotą upajam
swoje marzenie
stale podwajam
Jak zwiędła róża
zakraplam łzami
szczęścia podnóża
walcząc z smutkami
w rymy zaplatam
nadziei piąstkę
by historia świata
zatrzymała cząstkę
pasją tworzenia
dzielę się z Wami
niech nasza ziemia
żyje wierszami
Pozdrawiam serdecznie
Komentarze (3)
...niech nasza ziemia żyje wierszami...Piękne
przyłączam się do postulatu zawartego w ostatnie
strofie
żyjmy wierszami i podwajajmy swoje umiejętności ...
lekko się czyta, więc zostawiam głosik :)))