Wierzby i krzyż
Pod lasem stoi samotny krzyż,
pod nim partyzant poległy,
a obok szumią jak w piosence
dwie smutne płaczące wierzby.
Serce dziewczyny było w rozterce,
kiedy rozłąki nadszedł czas,
chłopak zarzucił broń na ramię
do walki z wrogiem poszedł w las.
Kiedy odchodził szepnął - nie płacz,
jak wrócę miła wieźmiemy ślub,
lecz o tym jeszcze sam nie wiedział,
że wkrótce położą go w ciemny grób.
Tylko stary wiatr, co historię zna,
przysiadł wśród szumiących drzew,
zanucił znaną żołnierską pieśń -
Bo w partyzantce nie jest źle....
https://www.youtube.com/watch?v=TJpg0M1v4i0
Komentarze (41)
Smutno Mariolko:)
Bardzo smutny wiersz,oby nigdy więcej...cieplutko
pozdrawiam :)
Wzruszyłam się. Pięknie. Moich dwóch wujków tak
gdzieś spoczywa .
Pozdrawiam . Dobrej niedzieli.
Piękna piosenka ciekawie przerobiona
pozdrawiam serdecznie:)
Przypomniałaś piękną partyzancką piosenkę: "Po
partyzancie dziewczyna płacze":))
dobrze że choć krzyż tam stoi
to ktoś nieraz rzuci kwiat
tylu nie ma mogił swoich
dla nas swój oddali świat
w pierwszy marca pamiętajmy
z ich honoru zrzucić cień
cześć należną też oddajmy
bo to jest Wyklętych Dzień
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo to szczere i prawdziwe. Pozdrawiam.
Piękny i wzruszający wiersz,
chociaż smutny.
Nikt nie zliczy krzyży w lasach i na polanach na całym
świecie, spadku po przebytych wojnach. Na myśl
przyszła mi piosenka 'Biały krzyż' Czerwonych Gitar.
Pozdrawiam serdecznie.
Ludzie wciąż giną, choć pyta życie,
o co wy walczycie?
Pozdrawiam!
Tylu młodych ludzi teraz ginie, ech. Tylko drzewa i
wiatr nam świadkiem. Ładnie. Pozdrawiam
Smutny wiersz, pięknie napisany.
Cóż,wojna jest bezwzględna.
Pozdrawiam Mariolko.
Miłego dnia.
Smutne ale prawdziwe
Ładny wiersz Mariolko. Mało się czyta o takich grobach
żołnierskich. Pozdrawiam.
Smutno i życiowo Mariolko,
a mnie się bardziej ten wiersz kojarzy z piosenką
"Biały krzyż"
Czerwonych Gitar - "tylko w polu biały krzyż nie
pamięta już kto pod nim śpi"...
Albo "tę piosenkę tę,
tę jedyną,śpiewam dla ciebie dziewczyno" - oj parę
piosenek mi się kojarzy z tym wierszem...
Pozdrawiam Cię ciepło Mariolko:)