Wieszcz - sonet paralela
Choć sam niemłody chętnie wysłuchał
geruzji
tłumaczą z praw życia bez aluzji
brak dzisiaj nowej krwi bez transfuzji
a serce bardzo boli jak od strzału z
fuzji
Zakrzep się w nim narodził jak magma w
intruzji
skazany wieszcz na karę eksluzji
tracił złudzenia w świecie iluzji
gdy na zawsze nabawił się ducha kontuzji
Nie było jednak zdziwienia oraz konfuzji
cierpiał tylko z powodu amuzji
i milczał jako ryba z gatunku gambuzji
Lecz kiedyś ta lawa wyleje się w efuzji
pójdzie na boso aż do Kartuzji
tam zaczeka na obiecany czas paruzji
autor
Maciek.J
Dodano: 2018-08-18 12:50:28
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Wielkie brawa !! Pozdrawiam Maćku :)
WA : napisz lepszą paralelę
też z opinią się podzielę...
jest to tak denne, że aż strach.
Ciekawe, czy i tu zlikwidujesz mój komentarz.
Pozdrawiam Maćku serdecznie ...
Z parezją powiem, podziwiam kunszt, pozdrawiam
:)) Pogoniłeś mnie za tym wieszczem monorymami, po
słownikach, od od geruzji przez eksluzję i efuzję do
paruzji. Miłej soboty:)
Niełatwy sonet do napisania,
z wrażenia szczęka Maćku mi opadła,
pozdrawiam:)
Jestem za paruzją,
tak gwoli aluzji.
Super Maćku lubię takie eksperymenty byle były
sensowne. Miłej soboty używając konkluzji.
Fajne Pozdrawiam:))