Więzień

Noc ciemna, zimna, jak tyran ponura
Noc ciemna, zimna, aż strach,
Lecz jeszcze ciemniejszy wygląda z tumanu
Więzienny, ponury gmach.

Dwunasta wybiła na miejskim zegarze
Więźniowie twardym snem śpią
Lecz jednak nie wszyscy, bo jeden z nich marzy
On widzi wolność za mgłą.

Choć w jego celi są niesłabe kraty,
A pilnik cienki jak włos
On jednak nie zwarza, piłuje nim kraty
I wciąż... I wciąż...

Wiersz napisałam po przeczytaniu pamiętnika nieżyjącego już pradziadka. I jemu go dedykuje.

autor

Koniczyna

Dodano: 2006-12-20 16:18:43

Ten wiersz przeczytano 1003 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie