więźniarka
Nie jestem jedyna
Jestem jedną z wielu
Taka prosta prawda
Wśród, ale w osamotnieniu
Jestem jedną z wielu
W całym tłumie kobiet
I w tym onieśmieleniu
Całe me ciało obleczone
One przechodzą,odchodzą,mijają
Są ich dziesiątki, setki
Moją osobę okrążają
Wyuzdane, spokojne, ascetki
Nie jestem wyjątkowa
Nie jestem idealna
Ja tylko umiem w sercu uchować
Wszystkie wzruszenia tego świata..
autor
QueenWhoNeverLaugh
Dodano: 2010-02-17 08:06:52
Ten wiersz przeczytano 877 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Samotność jest nauką życia pośród ludzi, obserwujemy i
wyciągamy wnioski
Po prostu jesteś sobą :)) Pięknie ujęte w słowa
nie wyjątkowa nie idealna jedna z wielu...brawoooo...
Prosisz o uwagi, co można poprawić. Moim zdaniem
troszkę pachnie masłem maslanym wers z okrążeniem,
wykreśliłbym "wokół". Zaimek "me" też zbędny". Wymowa
wiersza dobra. Zachęcająca do czytania. Będę zaglądać
:)
tych wzruszeń jest wiele. "wśród ale w osamotnieniu"-
samotność w tłumie ładnie ujęta
Pod rozwagę, przemyślę, pozdrawiam:)
Wymowny i poważny to wiersz.
Podpisuję się pod każdym jego słowem! Świetny
pozdrawiam!
Schowac wszystkie wruszenia tego swiata to też sztuka.
Ładny wiersz:)