WILK

...dziekuję że Jesteś... ...dziki Przyjacielu...

Przecież mówiłam
że nie ma mnie
na skrzydłach wiatru już
Opadłam na parę bieli
Wczoraj
Tuż
nad burzą
Zawisłam
w nadziei

Na chwilkę
Zatrzymała mnie
Ciotka kołderka
Przestrzeni

A Ty się martwisz
O mnie
Niepotrzebnie

Wilk też cały i zdrowy tylko zastygł w kłębku przyklejony do ziemi wyczerpany lękiem wysokości i wiernością psa

autor

chaka

Dodano: 2005-07-18 09:47:18

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie