Wiosenna eksplozja

Soczyście zielone liście rozwinęły się już na drzewach, pąki rozkwitły w ciepłych promieniach słońca. W rogu ogrodu wiśnia cała obsypana różowo białymi kwiatami. W pobliżu leniwie płynącej wody w strumyku kępy niebieskich niezapominajek, kaczeńce cudne żółte kwiaty z intensywnie zielonymi liśćmi. Brzoza z rozpuszczonymi włosami czekająca na słowika. Ptaki dają niekończące się koncerty, siewka i skowronek unosząc się nad polami wyśpiewują pod niebiosa. Jedna wielka eksplozja wiosenna. Niewielki rudzik usadowił się na gałęzi starej jabłoni, po czym sfrunął na dół i przycupnął na pobliskiej ławeczce, rozglądając się okrągłymi czarnymi oczkami. Zrywający się wiatr przyniósł ze sobą jego słowa. Roześmiane usta były na wyciągniecie ręki. Oddech muskał po policzku. Nie mogła się nim nasycić, chciała go ciągle od nowa, tu i teraz, natychmiast. To było silniejsze od niej, tak bardzo go pragnęła. Nieco później wtulona w jego ramiona, czuła bicie jego serca. Różowe policzki, błyszczące oczy, rodzaj wewnętrznego rozpromienienia rysowały się na jej twarzy. Niezadowolenie i smutek zniknęły jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Rozpływała się w nim, a smak pocałunku był jednocześnie słodki i ostry. Gdy się kochali krzyknęła raz, a potem jeszcze raz, jak echo, kiedy przelewał w nią swą miłość, która jak wiosna też eksplodowała. Była niczym drapieżny ptak, co w uniesieniu porywa w górę, a czasami w ekstazie i łzach rozrywa serce ostrym pazurem.

Tessa50

„ Decyzje, które podejmujemy , przesądzają o tym,
jakie mamy życie „
Sergio Bambaren.

autor

Tessa50

Napisany: 2017-04-23 Dodano: 2017-05-06 19:18:06

Ten wiersz przeczytano 1102 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie