Wiosna gada
Był cudowny kwietniowy poranek. Liczne
krzewy forsycji z żółtymi kwiatami
wyglądają jak promienie słońca. Otaczają
białe aureole narcyz obsypując je
opadającymi płatkami niczym pierzem. Pod
żywopłotami kwitną kępami dzikie fiołki. W
ogrodzie różowe płatki ścielą się dywanem
u stóp dzikiej róży. Nad potokiem błękitne
niezapominajki otwierając szeroko swe
ciekawe oczęta, patrzą i szemrzą swoją
wiekuistą pieśń wiosenną, którą motyle
dalej na skrzydłach unoszą. Od rana do
wieczora ptaki świergot wznoszą umilając
swym śpiewem każdy kolejny dzień. Wokoło
płynie wiosny muzyka. Skowronki trele
wyśpiewują nad polami wysoko wisząc na
drżących niewidzialnych nitkach. Kuliki
radośnie szybują po niebie. Wiosenny wiatr
głaszcze bazie na wierzbach, ogrzewając
ciepłem kwiatów pąki. Zimną jeszcze wodę w
stawie pokryły drobne rośliny o różowych i
białych kwiatach, niczym lśniące perły w
plamach kwietniowego pyłu. Las skwierczy
wszystkimi zapachami wiosny. Na jego skraju
bażant chwilę stał nieruchomo, po czym
zaskrzeczał i z łopotem skrzydeł gdzieś
odleciał. Tuż pod lasem na niewielkim
wiejskim podwórku też wszystko radośnie
wita wiosnę. Dwa pawie kroczą dostojnie ,
piękne ze swymi imponującymi ogonami z
długich piór. Co jakiś czas wydają
przenikliwy krzyk, który kłóci się z ich
urodą. Swymi głosami zdenerwowały białą
gęś, która wysuwając do przodu szyję,
rozłożyła skrzydła i groźnie zasyczała. W
tym czasie przez niedomkniętą furtkę
pospiesznie czmychnęło gęsie stadko. Za
przykładem gęsi poszły kury, a potem
człapiąc powolniejsze kaczki. Całe
towarzystwo dotarło do ogrodu, gdzie
właśnie został włączony zraszacz.
Zaciekawiony tym kos stał na trawniku w
strugach wody, uniósł skrzydła i pocierał
piórka dziobem. Wiosna gada głosami ptaków,
kwitnie kolorami tęczy, nawoływaniem
wiatru. I ona sama, jak delikatny zielony
liść unoszący się w podmuchach wiosennego
wiatru ciągle czeka.
"Życie jest wspaniałe, należy tylko
spoglądać na nie
przez właściwe okulary" - A.Dumas
Tessa50
Komentarze (38)
Życie jest piękne jeśli jest się kochanym. My sami
szanujmy je a ono
uszanuje nas.
Przepraszam - Twoja proza
Tereso pełna ciepła i barw Twoje proza - pozdrawiam
pięknie i ciepło...można się za Duma(s)ć:) pozdrawiam
Podobnie jak Zosiak myślę, warto zmienić tytuł :)
i jeszcze:
"Otaczają białe aureole narcyz obsypując je
opadającymi płatkami niczym pierzem."
Pozdrawiam wiosennie
jak cudownie zanurzyć się w piękno które opisujesz :-)
pozdrawiam cieplutko:-)
Świetny tekst, świetnie opisujesz przyrodę. Miło było
zaglądnąć do Ciebie. Pozdrawiam
Podziwiam ogrom wiedzy - przyrodniczej. No ale to
twój styl. Pozostaje mi tylko nurzać się w sielsko -
idyllicznym krajobrazie.
Jurek
-- piękno można dostrzec wszędzie, jeżeli patrzy się
na świat również sercem...
-- :))
"Wiosna gada" Zmieniłabym ten dwuznaczny tytuł :))
Pozdrawiam, Tesso :)
Jeśli masz w sercu dla życia wdzięczność,
duszą odbierać będziesz jego piękno!
Pozdrawiam!
Kicz i egzaltacja - niezła kombinacja.
Pięknie Tesso opisujesz przyrodę :)
Pozdrawiam CIEPLUTKO:)
Uroczy obrazek,gdzie kolorowy kwiat ściele się gęsto,a
później
wkraczamy w świat gęsi i kaczek.
Czytając tak plastyczny opis można go sobie się
wyobrazić.
Miłego dnia Teresko życzę,
pozdrawiam serdecznie:)
Wiosna jest cudowna, piękny jest Twój " motyl".Można
się rozmarzyć czytając, a ja właśnie patrzę przez te
"właściwe" okulary, ciepła, piękna i
dobroci.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)