Wiosna w sercu
Ot, kobietę widzi człowiek,
zwyczajną nic więcej,
zanim oczu w tym patrzeniu,
nie wspomoże serce.
Zanim się w spojrzenia nasze,
słowa, gesty proste,
duch miłości nie zakradnie,
by uczynić wiosnę.
Jeszcze zima dookoła,
w nas puściły lody,
zapachniało majem w głowie,
choć człek już nie młody.
I jak zwykle namiętności
muzyka zagrała,
żeby w erotycznym tańcu,
złączyć nasze ciała.
Wiosna zimą, raj na ziemi,
lata już nie czekam,
choć kto wie czym jeszcze życie,
zaskoczy człowieka.
Komentarze (25)
w sercu z wiosną - człowiek zawsze będzie młody:)))
I uczyniłeś wiosnę, dziękuję:)+
A małżonka nie czyta Twoich wierszy? :-) :-) :-)
Wiosna zimą - super . Miło było
,, Choć szron na głowie, już nie to zdrowie, lecz w
sercu ciągle maj! ,,.
Czy nie lepiej napisać: ,, człowiek już niemłody ,, bo
ten ,, człek ,, jakoś mi nie pasuje? Ale to jest Twój
wiersz.
Miłego dnia.
"Wiosna zimą, raj na ziemi,
lata już nie czekam"
:)
Przeczytałam z przyjemnością + zostawiam. Pozdrawiam
Wiosna zimą gdy dziewczynę trzymam w swoich ramionach
pozdrawiam:)
Hihihi, ja oczywiście widziałabym mężczyznę, nie
kobietę :D
Zima nie zima,ale na taką wiosnę zawsze miła
pora:)Pozdrawiam:)
CZytam, czytam i uśmiecham się. Mam w głowie to samo,
ale nie umiałam ubrać w słowa. Dzięki, sprawiłeś mi
przyjemność tym wierszem.