W...jak Waldemar, Waldek,...

Cechy charakteru: Inteligencja-Uczuciowość-Dynamizm-Moralność, Osobowość: Pogodny mężczyzna,

.
...imieniny: 05 maja, 11 grudnia,

Waldemar – imię pochodzenia germańskiego, wywodzące się od słowa oznaczającego „sławny władzą”, „ten, który jest sławny przez swoje panowanie”.

Waldku...tez dla Ciebie 'Kochanie nie moje' :

Jak Ciebie określić strofami kilkoma,
co mają zawierać, by oddały prawdę,
wszak moja ocena odkryć nie dokona,
to tylko zabawa, nie przyniosą krzywdę.
........................................... ................

Korzenie germańskie ma imię Waldemar,
'walten', to panować, 'mari' - sławny, wielki,
one tworzą nazwę, dając razem wymiar,
panujący słynął za dobrobyt wszelki.

Jakim bywa dzieckiem, gdy Waldemar mały,
bystrość ponad miarę, uczuć w nim potrzeba,
wyobraźnia działa, w klasie jest on śmiały,
dom wcześnie opuszcza, aby szukać chleba.

Gdy poczuje wolność, ma ambitne cele,
własną zaradnością szuka dróg pokoju,
doskonale poznał potrzeby w swym dziele,
ktoś wola o pomoc, on rusza do boju.

W miłości szaleństwo, żona jego celem,
za maską uczucia chowa głębię serca,
matka drogowskazem i nauczycielem,
ojca przeciwieństwo, los jego zniechęca.

Nie lubi się zwierzać, dawać też zadatków,
życie nie rozpieszcza, nie czyni wyjątku,
zmusza do poświęceń, sporo w nim upadków,
szybko się podnosi i znów od początku.

Do życia ma bardzo praktyczny stosunek,
wczesna samodzielność daje możliwości,
by rozwijać skrzydła na własny rachunek,
pozna smak goryczy, także i radości.

Jest inteligentny, wygadany bardzo,
dzięki refleksowi w towarzystwie błyszczy,
doskonale wie on, ludzie ludźmi gardzą,
pogarda inności dobro w wielu niszczy.

Tak opanowany, słów na wiatr nie rzuca,
zanim on coś powie, pomyśli dwa razy,
doradzi też mądrze, czoła nie zasmuca,
pochlebstwa odrzuca, nie nosi urazy.

Rad Waldi nie słucha, uparciuch jest spory,
trudno mu tłumaczyć, racje jego w błędzie,
zaufanie kładzie na sumień wybory,
mądrymi słowami wiele serc zdobędzie.

Urok osobisty, poczucie humoru,
w codzienności życia bez znaczenia krój,
zaskarbia tym sobie wdzięczność bez pozoru,
nie walczy o poklask i bogaty wystrój.

On też się starzeje, uśmiechnięta dusza,
zegar nadal tyka, ZUS przelewa środki,
dobry on kierowca, to i gdzieś wyrusza,
pasja odwiedzania uszczęśliwia ciotki.


Waldemarowie od małego znają swoje cele, do których dążą z uporem. Zwykle nie jest im łatwo, obierają bardzo szczytne zadania. Życie ich nie rozpieszcza i zmusza po poświęceń, ale oni nie zrażają się i robią swoje. Dużo ryzykują, ale po każdym upadku stają na nogi i zaczynają od początku. Są trudnymi przeciwnikami i niełatwo z nimi wygrać. Nie boją się odpowiedzialności i mało przejmują się tym, co inni o nich myślą i mówią. Na końcu tej ambitnej drogi widać sukcesy, pieniądze i sławę, najwyżej sobie cenią to, nad czym musieli się natrudzi i rodzinę, to dobrzy synowie, mężowie i ojcowie.

Imię znane już w średniowieczu, popularność zyskało na pocz. XX w. za sprawą postaci Waldemara Michorowskiego, jest w niej ojcem gł. bohaterki Stefanii w książce H. Mniszkówny „Trędowata

autor

Halina53

Napisany: 2016-08-05 Dodano: 2016-08-05 17:55:33

Ten wiersz przeczytano 4159 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie