Wódka pod papierosa

orgazmy Anny były ciche
ledwo słyszalne
prawie kontrolowane

z czasem stały się posępne i pełne patosu
jak tragedie starożytnych klasyków

nie znosiła tej ciepłej strużki
która bez jej akceptacji spływała w głąb

oczekiwała porannej burzy
i pustynnego słońca
błogości wypełniającej ją
od stóp po piersi i ramiona

Anny nie stać było na miłość
ale zawsze na zazdrość
demonstracyjnie przekraczała granice
za którą aura tajemniczości
zamienia się w obojętność

teraz pisze wiersze

jej niegdyś świeże bezowe ciało
pełne wysmukleń sklepień cienistych miękkości stało się zakalcowatą masą
smakującą nierzeczywistą samotnością

dzisiaj chciałaby całować powiew powietrza
byle tylko unosił się znad tamtych ust.




Akrostych otrzymany w komentarzu od Alinki.

Arkadowej blendzie dopisuje oczy,
Równość pożądaniom szalami strof.
Egipskich bóstw złotym myślom nie skąpi.
Królestwo za miłość stawia bez słów.

Wódką pod papierosa Literatkę chłodzi
Osman bej, swoje w prawie zna.
Źreniczny, żardinierę żonatą żywota żożobą
Namaszcza – ceną kwiatu jednej nocy.
Instynkt zdobywcy łagodząc - impresją
Arabeskowe piękna poświęca w walce
Kariatydzie odbiera niewolę.

autor

BordoBlues

Napisany: 2020-05-13 Dodano: 2020-05-13 22:26:51

Ten wiersz przeczytano 2459 razy

Oddanych głosów: 77

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie