Wołanie o zmroku

Jak wielki wstyd ogarnia serca
Jak wiele żalu pozostawia
I nie chcesz człowiecze
Zrozumieć swych błędów
Choć raz wychyl dłoń
Otwórz swe serce na prośby
Ile ludzi musi upaść
Byś obudził się z letargu
Ile łez ma jeszcze spaść
Abyś otarł własną twarz
Proszę Cię byś wstał
Byś krzyknął choć raz
Że nienawidzisz nas

Do każdego z osobna I do wszystkich razem Co się stało z człowieczeństwem?

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-02-25 Dodano: 2007-02-25 21:07:20

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie