Wolińskie wspomnienia Sonet
Pamiętasz? Jak kocham cię - wyryłaś na
piasku.
A fala podkreśliła słowa białą pianą.
Wiatr deszcz przywiał od morza z chmurą
ołowianą
i zmył z plaży litery twych wyznań
Rudasku.
Usiadłem w cieniu klifu, tamtą noc
wspominam,
serce jeszcze wciąż krwawi, wyje do
księżyca.
Ten zaś patrząc mi w oczy krople łez
podlicza,
gdy ja w swojej tęsknocie tonąć znów
zaczynam.
Na palach falochronu mewy łowią gwiazdy,
w wodzie która odbija niebo roziskrzone.
Połykają żarłocznie srebrzysty błysk
każdy,
jakby chciały wychłeptać te wspomnienia
słone.
Czas bez twojej miłości staje się nieważny
-
choć tyle jeszcze wspomnień mam do
zapomnienia.
autor
Stumpy
Dodano: 2017-10-03 10:08:57
Ten wiersz przeczytano 703 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Wolińskie wspomnienia?
Andrzeju, cóż mogę napisać sonet pełen bólu, którego
Ci nikt nie może odebrać, ponieważ śmierć bezpardonowo
wyrywa serca…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Jak zwykle wzruszający, przepełniony miłością i
żałością wiersz. Pamiętaj, że życie musi toczyć się
dalej. Nie daj porwać się w wciągający na dno wir.
Pozdrawiam najserdeczniej
A to oznacza ze tych wspomnien nie bedzie konca;)
A kiedy masz zamiar zyc?
Niektórych wspomnień nie da się zapomnieć :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Piękny sonet Wspomnień nie mozna zapomnieć -
szczególnie tak pieknych i drogich mimo że łzawią oczy
Pozdrawiam serdecznie :)
i kolejny
w odbiorze bardzo przyjemny...
+ Pozdrawiam
Piękny wiersz o wspomnieniu miłości. Przeczytałam z
przyjemnością.
Pięknych wspomnień się nie zapomina, bo one wyryły w
sercu trwały ślad.Pozdrawiam.
Podoba się.
Pozdrawiam :)
Siedzę pod klifu cieniem - zmieniłbym tę inwersję
Siedzę pod cieniem klifu - tak brzmi naturalnie.
pozdrawiam Stumpy :)
Wybij sobie z głowy, że Twoje wspomnienia z niej
wyjdą. Po jakimś czasie w pierwszej kolejności będą
się nasuwać te najlepsze. A pozostałe będą za firanką,
którą w każdej chwili będziesz mógł odsunąć na bok.
Twój kolejny bardzo fajny sonet.
Wspomnienia, wspomnienia wspomnienia i ból w sercu...
Taki to życia los... Miłego dnia. Pozdrawiam...
i ja za Stellą :)
Mnie sie rowniez podoba:)
Pozdrawiam:)
Przepiękny sonet, ukłony :)
Bardzo mi się podoba ten nostalgiczny sonet. Miłego
dnia:)