Wspomnienia jak bumerang....
Zanim odejdę...
przywołam wspomnienia
tych nie odbierze Nam nikt!
W zgiełku szarości zapakowane
a dostęp do nich mam Ja i TY
Choćby i wicher przewrócił ściany
muru już tego nie pokonamy!
Chcieliśmy drogę do nieba brukować
mieliśmy wielkie plany,lecz
nieświadomie drogę do piekła wybrukowali
Żale, pretensje,potyczki słowne
zmąciły nasze serca
Choć pozostały Nam tylko wspomnienia
tego nikomu nie oddamy!
W pochmurny dzień w samotnych
chwilach,przyjdę,otulę szalem...
Myślami znów przywołasz mnie
chwilę w nich pozostanę.
Komentarze (19)
Smutno zyciowe pozdrawiam
piękne wspomnienia:)pozdrawiam
pięknych wspomnień nie da się tak łatwo wymazać z
pamięci....bardzo dobry przekaz;-)
pozdrawiam
Smutne,że taki mur został zbudowany,dobrze,że chociaż
wspomnienia zostały.
Miłego wieczoru życzę:)