Wspomnienie

Schowani w ciszy rozkołysanej
świecy płomienia migotliwym śpiewem,
wtopieni cieniem w ściany jasny błękit
łapaliśmy chwile - tylko dla siebie.

Na rozedrganych od płaczu wargach
cichutko przysiadł uśmiech nieśmiały,
w jednym spojrzeniu widziałem tak wiele,
kiedy me szepty Ciebie pocieszały.

W jednym westchnieniu - tak wiele smutku
próbując świecy uciszyć pieśni
wzleciało w górę by spłynąć ze łzami
gorzkimi ślady znacząc swoje ścieżki.

Ta garstka wspomnień, w gorzkiej nucie świecy,
wciąż płonie cichą melodią płomienia,
tak długo snuć się będzie w jego ogniu
jak długo będą żyć nasze marzenia.

dla niebieskiej

autor

salvathore

Napisany: 2007-12-30 Dodano: 2007-12-30 15:54:36

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie