Wspomnienie

Nadeszła cicho
szelestem porannej rosy
subtelnie budząc słońce
aksamitem tuląc wrzosy

Porywała zmysłami
topiła w delikatności swoich ust
pięknym uśmiechem
kryła serce pełne bruzd

Zbyt daleko by móc być przy niej
zbyt blisko by w pamięci utopić
uciekać od dzwięku jej kroków
czy nieustannie kobiecość jej tropić

Odchodząc zabrała ze sobą słońce
ułożyła do snu motyle
porwała najważniejsze wspomnienia
najpiękniejsze chwile

Kolejne stało się ostatnim
tak bez pożegnania
upadły filary uczuć
obkupione łzami starania

autor

Pająk

Napisany: 2013-08-01 Dodano: 2013-08-02 10:52:34

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie