wspomnienie które nic nie zmienia
A.
***
pamiętasz spacery
usta nam się nie zamykały
tyle było do powiedzenia
tyle
do obejrzenia i usłyszenia
dźwięk lecącego samolotu
i pozostawione smugi
kierowały nasze oczy w górę
a słońce nie pozwalało
patrzeć mu prosto w twarz
bo spala na popiół
tak jak miłość
zwęgla serce
na zawsze...
© MaJa
autor
majka11
Dodano: 2015-08-24 17:42:17
Ten wiersz przeczytano 430 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pięknie dziękuję za odwiedziny i miłe komentarze :)
pozdrawiam serdecznie
Ciekawa refleksja. Szkoda każdej miłości. Pozdrawiam:)
Serce ma to w sobie ze umie się odradzać z popiołów
jak mityczny Feniks. Pozdrawiam pogodnie.
A tak pięknie mogłoby jeszcze być...