Wśród łabędzi
Utwór leciwy, poprawiony :)
Dwa łabędzie obudzone wczesnym świtem
warkocz uczuć w długich szyjach
skrzyżowały,
on jej tylko czułym gestem wskazał - jestem
-
ona wiernie rozpoznała sygnał dany.
Gdzieś wiatr chytry przy tym stawie jęknął
w trawie
wypuszczając zimny podmuch prosto na
nich
i z zazdrości już by miłość porwał
prawie,
ale ptaki mocniej szyje poplątały.
Między uścisk wcisnęła się mgła
leniwie
chcąc im zabrać niewinności czystej
bieli,
ale one w sobie znanej, wiecznej zmowie
znów intruza w tataraki odepchnęły.
Co ich sile może wspólnie z czasem
sprzyjać?
Jak się splata taki węzeł stanowczości?
Jedna szyja - to podobno - wielka
przyjaźń,
bacznym okiem w drugiej widać cud
miłości.
Komentarze (44)
Piękny wiersz. Gratuluję wykonania.
Pozdrawiam serdecznie
łabędzie to piękne ptaki i ich miłość
dozgonna,,pozdrawiam:)
Przekaz bardzo wyrazisty.
Pozdrawiam
Trwała miłość łabędzi...piękny przekaz...pozdrawiam
serdecznie.
Super przekaz!
Pozdrawiam :)
Lekki, rytmiczny wiersz, który trafia do czytelnika.
Miłego dnia :)
Znana jest miłość wśród łabędzi.Należy żałować, że
ludzie rzadko biorą z nich przykład.
"warkocz uczuć" i oto chodzi.
Piękny, plastyczny wiersz. Pozdrawiam :)
Witaj Dorotko
ładnie napisałaś o miłości.
Pozdrawiam +
Dziękuję całym serduchem, że zechcieliście spojrzeć na
parę moich łabędzi. Serdeczności dla Was :)
Ładnie.
Łabędzie dobierają się w pary na całe życie, więc
można same piękne wiersze o nich pisać :)
Pozdrawiam serdecznie :)
czuć tą lekkość
Pozdrawiam serdecznie
Brawo Dorotko :-) piękności romantyczność i w treści i
w formie :-)
Piękna liryka.Wiersz lekko płynie Gratuluję
Cudeńko.Miło było tu się zatrzymać.Pozdrawiam.