Wtedy wiedziałam...
Pamiętam ten dzień,
popołudnie było słoneczne,
ciepły wietrzyk
poruszał liśćmi drzew.
Trzymałeś mnie za ręce,
wpatrywałeś się w moje oczy
a ja szczęśliwa
słuchałam twoich słów.
-Jako pięćdziesięciolatka
będziesz dla mnie piękna
jak dziś- mówiłeś.
Wtedy wiedziałam,
że przystanią, którą szukam
jesteś ty, na kim mogę
złożyć umęczoną głowę.
Gdzie jesteś?
nie chcę teraz myśleć,
życie dzisiaj się nie kończy
Komentarze (51)
...piękny i smutny wiersz ...pozdrawiam.
piekny lecz smutny wiersz pozdrawiam
"życie dzisiaj się nie kończy..". Cieszy mnie to
optymistyczne spojrzenie w przyszłość. Życzę
wszystkiego najlepszego. Pozdrawiam :)
Wierzę, że zaświeci jeszcze słońce. Nie żałuj Sabuniu
tego co nieszczere. Trudno stało się, jak wiele innych
wydarzeń.
Piękne, szczere wyznanie. Życzę spełnienia.Pozdrawiam
serdecznie.
Sabo, smutek minie...
nie można wątpić w lepsze jutro,
bo co nam zostanie? :)
Pozdrawiam :)
Wytrwałości.
Czasami błądzimy przez całe życie wierząc słowom bez
pokrycia w swojej naiwności.
Piękny choć smutny wiersz skłaniający do
zadumy,serdecznie pozdrawiam Sabinko :)
Dlaczego piszesz smutne wiersze?
Czy stało się coś niedobrego w Twoim życiu?
W życiu jest wiele końców, ale i początków. Być może
czeka Cię jeszcze kolejeny piękny początek :)
Wesoło pozdrawiam
tak mi smutno...
Dziękuję za Wizytę Tobie Bingo, Karl, Magdo i Tobie
Basiu
Sabinko głowa do góry na tym świat się nie kończy
pozdrawiam :))
Smutna, ale masz rację.Życie się nie kończy i warto
mieć wiarę w lepsze jutro.Pozdrawiam.
życie zaczyna się z każdym dniem
i zawsze jest coraz piękniej.
Pozdrawiam serdecznie