Wybaczanie
za milknącym cieniem
podąża sumienie
nieujarzmionego wzroku
niewładne
by rozpiąć czasów przestrzenie
choć
na styku końca i początku
z mar swych wstałe dobro
kruszy uścisk mroku
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2016-12-07 18:26:35
Ten wiersz przeczytano 1469 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Augustyna, Andrew dziękuję za odwiedziny i miłe
komentarze :)
Dobrego dnia życzę.
dramatycznie, sugestywnie...podoba się życiowa
miniatura:) pozdrawiam
Piękny, mądry wiersz i pełen optymizmu. Serdecznie
pozdrawiam
WOJTER dziękuję za dobre słowo :)
Miłego dnia życzę.
Mirku Twój komentarz mnie utwierdza, że warto tworzyć
mimo wszystko ... :)
Dobrego dnia życzę.
dobro tak potrzebna. B. ładnie napisałaś
Taki wiersz przeczytany dwa razy każe przystanąć
chociaż na chwilę, lecz tylko po to żeby przeczytać go
kolejny raz. Czytany ponownie wygładza zmarszczki na
czole, pozwala wierzyć w nieśmiertelność duszy. Wiersz
REWELACJA!!!
Stella-Jagoda dzięki :)
Dobrej nocy.
pozwole sobie za marcepani :)
Oj Marcepani dziękuję za rozczytanie i dobre słowo :)
Miłego wieczoru życzę.
trzeba się dobrze wczytać, by pochwycić piękno i
mądrość Twojego wiersza.
Iris dziękuję za dobre słowo :)
Miłego wieczoru życzę.
Ładny wiersz , nie każdy potrafi wybaczyć...
miłego wieczoru:)
Zenek dziękuję za odwiedziny i dobre słowo.
Miłego wieczoru życzę :)
Dramatyczny ładny przekaz - powodzenia, pozdrawiam z
podziękowaniem