wychudła samotność

Człowiek jest istotą stadną. Samotność kaleczy dusze
ludzkie. Chociaż prawdą jest, że są takie dni, ze
nasza samotność nie ma nic wspólnego z brakiem innych
osób wokół siebie. Człowiek nieszczęśliwy w swoim
sercu zawsze jest samotny. Bo tak naprawdę na
samotność człowieka nie skazują jego wrogowie a
właśnie przyjaciele. I dlatego czasami taką samotność
nazywamy .... takim czekaniem na pukanie ... nie, nie
do drzwi, a do serc naszych. I dobrze napisałaś
Alinko, ze samotność jest wtedy gdy marznie się na
słońcu.

Alinko, bardzo ciekawie napisałaś o samotności,
wspaniale ujęłaś tą część życia, w której nie jedna
osoba już była?
Te Martini tylko bez papierosa jest dobre…

Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem, dziękuję
za wizytę:)

smutnie ,ale ładnie,,,pozdrawiam

miłej niedzieli Alinko:)))

Samotność w powszechnym rozumieniu jawi się jako stan
odosobnienia, odrzucenia, braku towarzystwa, brak
wspólnoty rodzinnej czy brak pomocy w potrzebie.Nie
zawsze jednak jest ona smutna.

Piękny wiersz choć bardzo smutny.
Pozdrawiam +++

miłości nie można się bać

alina -ala -wróciłam poczytać jeszcze
raz...mmmmm...piękny. Pozdrawiam ciepło.:}:}:}

Samotność to maszkara, która nie powinna z jaskini
wychodzić, a nie chodzić po tym bożym świecie i
nawiedzać spokojnych ludzi. Ciekawy wiersz, pozdrawiam
:)

ciekawie napisany - dobrze by było gdyby samotność
chudła i chudła
pozdrawiam

Pięknie choć smutno, pozdrawiam:)

ścisnęło w gardle, b. dobry wiersz, pozdrawiam:)

inność to anioł. pozdrawiam

Podoba się Twój obraz. Dobrze oddany klimat. I ta
chudzina. Marznąca. Często szuka w nas miejsca.

Pozdrawiam:))

Na samotność jedna rada,
trzeba zmienić gdy przeszkadza!
Pozdrawiam!