Wyrok
Twój zimny śmiech otworzył oczy me,
Już wiem, jaki jesteś naprawdę,
Puste słowa twoje do granic zraniły
mnie,
Nie potrafisz inaczej?
Ciągle w oczach mam łzy,
Nie potrafię już odróżnić dobra od zła.
Boje się tego, co może przynieść nowy
dzień,
Nie chce już z łóżka wstać
I z domu wyjść.
Nie chce cię już znać,
Wiesz dobrze dlaczego,
Nie odzywaj się do mnie,
Nie dzwoń i nie pisz.
Nie chce mieć już z tobą nic wspólnego.
Nie obchodzi mnie już, ze teraz
żałujesz,
Ja już nie chce i nie potrafię z tobą
rozmawiać.
Przykro mi, ale nie mam już sił...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.