Wyspa łez
Zapłonął cudny dzień jesieni,
nutami kantyk wprost spod nieba,
wiatr ludzkie losy w pył odmienił,
i poniósł tam, gdzie nic już nie ma.
Dawnych pacierzy zgasły słowa,
zwiędły bukiety polnych dalii,
liście zbutwiały dookoła,
drzewa przedwcześnie obumarły.
Zamilkł głos starej sygnaturki,
wspomnienia pokrył czas patyną,
wiązki chryzantem dawno zżółkły,
potoki łez już nie popłyną.
Kalwaria, najstarszy cmentarz Mińska Litewskiego, obecnej stolicy Białorusi. https://kresy.genealodzy.pl/gub_wil_87/kalwaria.html
Komentarze (30)
A gdzie głos? Wracaj :)))
Dzięki Maćku, bardzo dawno mnie tu nie było. To chyba
pierwszy wiersz od dwóch miesięcy, jaki wstawiam.
Dzięki za pochwałę;) Pozdrawiam ciepło.
Piękny, wartościowy wiersz.
rzadko ciebie czytam ostatnio ale zawsze wracam do
twoich wierszy Bogumił - z podobaniem stawiam + za ten
piękny wiersz
Bardzo dziękuję Sławomirze. Pozdrawiam.
Pozwolę sobie za Sławomirem.
Pozdrawiam serdecznie.
ładna melancholia nad polskim cmentarzem na kresach
wschodnich.
Znakomity tytuł jak i wiersz.
Pozdrawiam.
Szacun Brachu!!
Nekropolie to nasza dobra, naturalna
przyszłość! Tam się będę spokojnie
asymilował z glebą, bom z niej powstał.
Dziękuję Mario, to prawda, to najbardziej zdeptany ze
słynnych trzech kresowych cmentarzy. Pozdrawiam.
Ta wyspa łez jedynie w sercach tych, którzy zostali
przydeptani buciorem i przymuszani do wyrzeczenia się
swojego wewnętrznego "ja".
Ubolewanie pozostaje w sercu do końca życia.
Pod linkiem prawda, którą znam.
Dzięki jobo, chciałem przypomnieć chyba najbardziej
zapomniany ze słynnych polskich kresowych cmentarzy.
Nawet jeśli niezbyt udany, prawie na pewno jest to
pierwszy znany mi wiersz o tej pięknej, mimo
wieloletnich zniszczeń i braku opieki, nekropolii.
Pozdrawiam.
Dziękuję JoVisko serdecznie za przeczytanie wiersza.
Pozdrawiam;)
Cmentarze są ok, spokój fajny!
Głos mój i szacun jest twój!!!
Piękny wiersz...
Pozdrawiam Bogumile :)