Z wzajemnością
W kompleksy wpadał szukając miłości,
wyzwalał lęki karmiąc duszę żalem,
do uczuć innych prawa sobie rościł,
w sobie jej jednak nie umiąc odnaleźć.
Gotów był przecież oddać za nią
wszystko,
choć się otworzyć swoje serce wzbraniał,
stwarzał pozory a grając nieczysto,
sam nie kochając - pragnął miłowania.
Umysł jest łatwo zarazić zwątpieniem,
w lęk się zmieniając, tłumi serca
przekaz,
statystą stajesz się na życia scenie,
bo bez miłości sens jego ucieka.
Gdy to zrozumiał i otworzył serce,
żaden go zawód nie był w stanie zranić,
wolny od lęku poznał czym jest
szczęście,
kochając życie - był przez nie kochany.
Komentarze (49)
mądry dobry wiersz :) :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Piękna, mądra refleksja o życiu.
Pozdrawiam serdecznie Karacie :)
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami i potrzebami owego życia.
Pozdrawiam
Marek
Piękny, mądry przekaz karacie. Pozdrawiam.
Pięknie i z przesłaniem. Pozdrawiam
Życiowe, a w życiu jedno z ważniejszych wątków to
właśnie wzajemność, pozdrawiam :)
życie kochamy wszyscy lecz rzadko z wzajemnością
Witaj karatku.
Piękny, mądry przekaz wiersza, bardzo na TAK!
z bardzo prawdziwą Puenta.
Kochajmy życie i ono będzie nas kochało.!:)
Pozdrawiam i wszystkiego dobrego dla Ciebie.:)
Bo serce musi być otwarte...Pięknie jak zwykle u
Ciebie Karacie.
wiersz z pięknym przekazem i zakończeniem ...
pozdrawiam przyjacielu ...
Nieciekawe, zagubione początki miłości,
nauka jednak nie poszła w las,
rozum zaczął wreszcie w sercu gościć,
na prawdziwą miłość przyszedł czas.
Piękny wiersz. Pozdrawiam. Spokojnej nocy :)
Pięknie karacie
Pozdrawiam:-)
pięknie karaciku
i niech się ziści
Ładnie, z optymistyczną refleksją.
Pozdrawiam serdecznie :)
pięknie - to szczęście kochać i być kochanym:-)
pozdrawiam