...z miłości umrę...

Poprzez mgły i strach
Poprzez dźwięki tamtych lat
Widzę jak
Widzę jak

Nic nie przeszkodzi mi
Nie zniknie jak sny
Z gardła wydrze się
Będę sobą, będę żył

Daleka droga nie sprawi że
Zastygnę bez ruchu
W kamień zmienię się
O nie, nie

Światło uniesie mnie
Pofrunę gdzieś
Ale nie zostawię Cię
Przy Tobie będę
Nie zatracę siebie

Blask już mnie ma
Nie uniknę tego sam
Miłość to władza
Która mnie dopadła
I teraz trzyma mocno
I teraz we mnie gra
Ucieknę od niej
Czy tak się da?
Powiew ciszy mnie niszczy
Plącze myśli ciasne
Wybiela wszystko co kolorowe
Brudzi wszystko co jasne
A gdy staniesz w drzwiach
Urodzę ponownie się
…z miłości umrę…

autor

Marcinska

Dodano: 2007-10-28 10:15:18

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie