Za bardzo oddaleni...

Żyliśmy od siebie daleko
Za bardzo oddaleni...

Za bardzo oddaleni
Żeby pokłucić się
O błachą rzecz
Żeby razem
Słuchać jak krople deszczu
Bębnią w szary parapet...

Czas ten
Przeklęty
Już minął...

Znalazłeś mnie
W tłumie
Ponurych przechodniów
Podążających do nikąd...

Zostawiłam cię
Sama nie wiem kiedy...

Zagubiłam się w codziennści...
W monotonii ziemskiego życia...

Uratowałeś mnie...
Wyciągnąłeś z otchłani zagubienia...

Tylko co dalej?

Przebaczysz?
Pokochasz jak dawniej?

Dla tych,którzy zgubili swą miłość... Dla tych,którzy ją odnaleźli i nie wiedzą, co dalej...

autor

Dziulka

Dodano: 2006-10-28 15:54:29

Ten wiersz przeczytano 380 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie