Za co kocham Polskę

za;
Krajobrazy mnogością form uścielone.
Dziedzictwo kulturowe powielane i zachowane.
Doznania wzrokowe urokami zapełnione.
Widoki tworzące miast i wsi panoramę.
za;
Rzeki, góry, morze i niziny.
Perełki architektury i bohomazy.
Wyznaczone biegiem życia biorytmy.
Zabytki historii i przyrody okazy.
za;
Tradycję ludową strojną i bogatą.
Stajnie, stodoły, świronki, piwnice.
Chaty z okiennicami, gankiem i facjatą.
Za wszystko co cudne, czego nie zliczę!
i za;
Słodkie wspomnienia odległe dziecinne.
Za mamy oczy jak niezapominajki.
Spotkania świąteczne, progi gościnne.
Piękno upodobnione do cudów z bajki.

Kocham i współczesny swój kraj,
od grudnia, września po maj.
Kapliczki, ścieżki i drogi polne,
sklepy, ulice, miasta gwarne i spokojne.

I chociaż nie wszystko jest sokiem z maliny.
Pamiętna przeszłość z zostawioną blizną.
Polska jest przepiękną malowniczą krainą.
Zostaję - tu pradziadów krew, moja ojcowizna.

autor

Tenia

Napisany: 2014-06-09 Dodano: 2014-06-09 13:06:51

Ten wiersz przeczytano 4415 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie