Żaba i wół

z Lafontaine'a

Raz na łące nad rzeką pojawił się wół.
Co robił – wszyscy wiecie – trawę sobie żuł.
A po chwili na łące żaby się zebrały.
- Kum kum kum – jaki wielki! - Kum kum kum – wspaniały!
- Kum kum – skąd się to zwierzę wzięło niebywałe?
- Kum kum – to chyba wszystkich zwierząt jest marszałek...
Plotkował i podziwiał wołu żabi tłum.
- Kum kum kum eccelente! Enorme kum kum!

A jedna żaba (ściślej mówiąc jeden żab)
Powiedział – Owszem wielki, kum kum kum, ten drab,
Lecz kum kum kum wam mówię, że ćwiczyłem jogę.
Jak się zawezmę, nadmę – dorównać mu mogę.
Jeszcze dziś kum kum zacznę się nadymać i
Będę jak on, lub większy w trzy czy cztery dni.

Inne żaby mówiły: - Kum kum kum się zastanów!
A on: - Moje sukcesy w zwalczaniu bocianów
Powinny was przekonać kum kum kum o tym, że
Kum kum kum wiele zdziałam, kiedy zawezmę się.

I nie myślał już biedak o niczym na świecie.
Powiesił portret wołu w swoim gabinecie,
Przybrał pozę „marszałka” i nadął się, że
Oczy wyszły mu z orbit, jak kuleczki dwie.
Zawołał sekretarza: - No widzisz bęcwale
Kum kum kum – jakim wielki! A sekretarz: - Wcale.
Więc nadął się ciut bardziej. Raptem wydał jęk
I na drobne kawałki, jak balonik, pękł.

Niejeden z was pomyślał: „Byłoby wspaniale,
Gdyby nadęci ludzie, tak jak on, pękali.”
Oj pękają, pękają czasem proszę was
I chyba właśnie teraz nadchodzi ten czas.
Więc gdy z takiego buca powietrze spuścicie,
Możecie mu tym czynem uratować życie.

Zgodnie z zapowiedzią usunąłem "Las". Może wróci za rok po poprawkach. Przepraszam wszystkich, którzy komentowali.

autor

jastrz

Napisany: 2023-06-22 Dodano: 2023-06-22 20:12:25

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie