Zaczekaj...

Weroniko, aniołku mój, kocham Cię

Stoisz nad przepaścią

a Twoimi włosami

bawi się wiatr

tak slicznie ci w bieli, Aniołku...

nie odchodź jeszcze

zatrzymaj te myśli

pędzące jak tabun koni

szybko i mocno

zaczekaj

proszę, nie rób ani kroku

bo ziemia oberwie się

pod ciężarem Twej piękności

i znikniesz

stając się kolejnym wspomnieniem

na dnie krwawiącego serca...

Nigdy nie odchodź, będę przy Tobie...

autor

Liftangel

Dodano: 2006-02-15 08:56:55

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie