Zagubiona

W porywach uczuć gubię się
W zbłądzeniu myśli szukam sens
Nie wiem co dobre, a co złe
Czy warto pędzić, czy zatrzymać się

Gdy prawda w kłamstwo zmienia się
Zatracam się w nierealnym śnie
Dotkliwie czując poranku krzyk
Nagości uczuć nie mogę skryć

W obcym świecie przyszło mi żyć
Pośród pirani ławicy tkwić
Szarpiąc się w sieci szarego dnia
Krwawi i ginie dusza ma

Błądzę, upadam lecz wstaje znów
Biegnę przed siebie lub stoję tu
Czołgam się, szukam drogi swej
Czy dojdę tam gdzie dotrzeć chcę...

autor

morphia

Dodano: 2007-08-06 21:23:43

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie