Zagubiona miłość

nigdy nie mów, że to koniec...

Dotyk ust
drżenie rąk
głosu Twego ton

Błędny wzrok
serca gong
miłości piękna woń

Wszystko to
w tą jedną noc
sprawiłeś mocą swą

Na niebie krąg
złowrogich wron
na morzu groźny sztorm

Głupi ten
kto myślał że
miłości uda się

Zgaśnie skra
co w Nas trwa
odpłynie miłość w dal

Zapomniesz Ty
zapomnę Ja
zostanie tylko gra

Spędzonych chwil
spalonych dni
nie wróci przecież nic

A było tak
że nawet ptak
kochania dawał znak

Nie można wszak
tak ciągle wspak
popełniać ten sam błąd

Odnajdźmy więc
dla siebie kąt
i zróbmy pierwszy krok

Powróćmy tam
gdzie miłość ma
początek koniec prąd

I stwórzmy znów
miłosny gród
strzegący nas od groźnych wód

...gdy to dopiero początek.

autor

*eveline*

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-11-11 01:13:40

Ten wiersz przeczytano 369 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie