Zakochany w życiu
Dziś się tęsknota pojawia i znika,
żalem jest przecież który serce łamie,
na wstecznym biegu mam za przewodnika,
jedynie pamięć.
Nic tam nie zmienię, bo przeszłość
umiera,
było, minęło i nie wróci więcej,
żyjąc miłością na tutaj i teraz,
wyzwalam szczęście.
Gdy na bieżąco z rachunkiem sumienia,
do błędów przyznać się nie boję wcale,
wad swoich źródła szukam we
wspomnieniach,
ale i zalet.
Tęsknota zwykle wypacza mi miłość,
bez nowych wrażeń dusza szybko więdnie,
życie mam kochać nie za to co było,
ale bezwzględnie.
autor
karat
Dodano: 2017-03-05 16:11:20
Ten wiersz przeczytano 1319 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Dobrze, że je kochasz karatku,
bo ono jedno nam dane, ładna jego apoteoza w safickich
strofach.
Serdeczności:)
Wiersz, bardzo refleksyjny, podoba sie Puenta.
Pozdrawiam serdecznie,:)
swietny wiersz, plynie sie czytajac:)
tez z tych kochajacych jestem:)
pozdrawiam cieplo:)
Kochać życie trzeba
a potem...do nieba:)
Pozdrawiam:)
Forma saficka, jedna z tych co lubię, a kunszt -
wiadomo - Karatowy.
jak zwykle rzeźbisz karacie
i to tyle w tym temacie
Pozdrawiam serdecznie:))
Świetny.Prawda.Bezwzględnie.Pozdrawiam.
:)
Dziękuję Krzemanko!
Ładnie, bardzo rytmicznie, z życiową refleksją :)
Porcja refleksji w strofach safickich.
Co muślisz o zmianie
"żalem jest przecież co serce me łamie," na
"żalem jest przecież, który serce łamie," ? A może
tylko msz "me" brzmi niefajnie. Miłego wieczoru:)
Bezwzględnie - końcówka bezbłędna
Miłego...
fajnie
Jak zawsze ciekawie i z mistrzowskim warsztatem
Karacie. Szacunek.
Pozdrawiam.
ciekawy...Pozdrawiam.