Zakręciło światło

Zakręciło światło niewidzialnym kołem,
Pył, którego nigdy los nam nie żałuje,
Zawirował lekko w tańcu pośród cieni.
Zamknął się w granicach ciepłolubnych złudzeń.

Loty zniżał nagle, musnął drzew korony,
Zapewne mu było żal ich nagich ramion,
Porwał na pamiątkę zapach igieł sosny
Z rozrzewnieniem wtulił w brzozę z chłodu drżącą.

Trwało to przez moment, kroplę czasu tylko,
spływającą świtem z pomostu pomiędzy,
Tym, co noc wyśniła a tym, co dzień z sobą
Wziął, byś mógł docenić jego gest serdeczny.

autor

Maryla

Dodano: 2012-12-27 07:39:53

Ten wiersz przeczytano 1340 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie