ŻAL
[ żal ]
takie piękne miała oczy ,
uśmiech , co rozbrajał smutki ,
ciągle świat wypełniać chciała ,
śmieszne miała podkoszulki
- nic dziś z tego nie zostało ,
tylko żal do czarów siły ,
to co czcili kiedyś w sobie
dziś złożyli do mogiły.
Gdzieś rzucone pereł słowa
- echem pękniętego dzwonu
jasne dni rutyna zjadła
ciepłe myśli lód skuł siny ;
choć zbłądzone pocałunki
czasem wrócą mdłym uśmiechem ,
nic dziś z chwil tych nie zostało
jakby popiół rozwiał wicher .
bez dedykacji ...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.