Zamek z Piasku
Na ziemię zeszła bogini.
By iść ścieżką kreśloną przez los
Rysowała znaki czasu na piasku
Mówiła o samej sobie.
Lecz ludzie jej nie poznali.
Nie słuchali jej słów.
Nad ranem usiadła na wydmie
wsłuchana w szum fal.
I nie wiedziała skąd przyszła.
Mamiona fałszywą przyjaźnią ludzi,
ukrywających nóż za łagodnym
spojrzeniem.
Budowała zamek z piasku.
Zniknęła w świetle poranka.
Na ziemię przyszła bogini.
Nazywano ją Kochaniem.
Komentarze (3)
nasze uczucia to jak domki z piasku ..ładny twój
wiersz ...pozdrawiam
Ładny to wiersz. Przeczytałem z uwagą+.
Mało kiedy podobają mi się wiersze białe..ale ten
naprawdę świetny.. M.