Zanim przeminę
Jeszcze jeden wierszyk do Patrycji sztambucha
Bracia delfiny popłynę z wami.
Z radością wielką posurfuję na fali.
Zanurkuję w głębinę, nad toń wyskoczę,
zanim przeminę.
Bracia sokoły pofrunę z Wami.
Przez niezmierzone powietrzne szlaki,
w niebo wysoko się wzbiję.
Poszybuję nad obłoki, poczuję że żyję,
zanim przeminę.
Siostro burzo, bracie wietrze,
ze sobą mnie zabierzcie.
Roztańczę, rozspiewam,
rozdzwonię na firmamencie.
Deszczem rzęsistym
w ziemię spłynę, zanim przeminę.
Hej,anioły.Kiedy przeminę
Patrycji swą miłość zostawię,
zeszyty z wierszami.
Niech ją miłość chroni, a poezja bawi.
Niech nie płacze, nie smuci,
gdy odejdę z Wami.
Komentarze (52)
Świetne, pozdrawiam loka-:)
Bardzo piękny... Pozdrawiam Serdecznie
Inicjatywa piękna i cenna - wiersze dla córki, ale
jakie brzemię. Nie chciałabym dźwigać takich emocji
przez całe życie.
Pozdrawiam :)
zanim przeminiemy jeszcze wiele ciekawych rzeczy w
naszym życiu się wydarzy, póki co żyjmy tak, żeby po
sobie miłe wspomnienia zostawić
miłej niedzieli :)
Witaj.
Zatrzymał mnie ten wiersz, przekazem i refleksją
Na TAK!
Pozdrawiam serdecznie.:)
Wzruszyłaś wierszem loko...pozdrawiam;)
Powiem krótko. Bardzo fajny wiersz, tylko chwalić.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)
Super tekst!!
Prześliczny wiersz. Myślę, że ukazujesz tutaj nie
tylko wielką miłość do Córki, ale też uwielbienie dla
natury :-) I myślę, że nigdy nie przeminiesz, pisząc
tak piękne wiersze :-) Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie.
:)a któż by nie chciał być ptakiem i szybować
beztrosko...pozdrawiam serdecznie:)czy poezja przerwa
czas pokaże:)
Pozostaną ku wspomnień wiersze :)
miłego dnia:)
Ślicznie:)
Bardzo mi się podoba Loko. Kto nie chciałby wzlecieć w
niebo z wiatrem za pan brat? Ponieważ mam już bliżej
niż dalej, przemawia do mnie ten wiersz językiem,
który rozumiem.
Ślę moc serdeczności. :)
Pięknie