Zaokienny menuet
https://youtu.be/Hq_-2A_JH_8
ach wrześniu -
znów sypiesz kroplami dżdżu
tonie dzień w jesiennej nostalgii
jak wtedy przed rokiem - pamiętam
nawet fortepian był senny
bez echa
ciepła palców było mu brak
na klawiszach w zamian ktoś
położył różę
a dziś znowu deszcz
gra zaokienny menuet
a ty jak świątek przydrożny zadumany
spoglądasz w jesienną dal
masz tyle ciepła
w kasztanowym spojrzeniu
autor
promienSlonca
Dodano: 2015-09-10 18:14:52
Ten wiersz przeczytano 2565 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
Jesiennie - pięknie ;) Kasztanowe spojrzenia...
rozmarzyłam się :)
Oj jak ładnie, ciepło, jesiennie i melancholijnie u
Ciebie Promyczku, hmmm i te kasztanowe spojrzenie,
bardzo mi się podoba. Pozdrawiam:-)
bardzo nastrojowy, panta rhei, pozdrawiam Ciebie
Promyczku serdecznie, Celina:-)
Bardzo ładna jesienna melancholia,
deszcze jej sprzyja,bardzo klimatyczny wiersz,ładne
środki wyrazu,jak zwykle u Ciebie promyczku.
Miłego dnia życzę;)