ZAPACH DESZCZU
Łzy stygną szybko w półśnie,
gdy księżyc taki odległy.
Cienie mają barwę szeptu,
zbudzone tłumionym pragnieniem.
Demony uczuć szarpią i żerują,
na wyciszonym wspomnieniu.
Deszcz chłodzi tak jak przedtem,
rozpalone ciała.
Strugami przemoczył nas całych.
Nogi i piersi tak pachniały,
że oszołomiły zapachem Twoje oczy.
W ciemności wtulonych w siebie,
oddech fontanny nas zaskoczył.
Kropla rozpędzona do głębi zadrżała.
Nie do spłoszenia mdlał,mokry dotyk.
Granat drgał migotliwie.
A miasto swoją muzykę grało.
Głos Twój z ruchu warg czytałam.
Jak w zwolnionym filmie...
Wszystko ucichło,zostaliśmy sami.
Deszcz szumiał i wzdychał namiętnie
i patrzył na nasze zakochanie obłędne.
UŁ
napisany Łódź,03.06.2007 ula2ula
autor
ula2ula
Dodano: 2009-03-25 13:50:49
Ten wiersz przeczytano 1311 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Dla mnie osobiście jest zbyt kwieciście. Gdybym jako
facet otrzymał taki... list, trochę bym się
przestraszył. Na szczęście jestem stuprocentowym
amatorem poezji i możesz... z uśmiechem westchnąć nad
moim komentarzem. :)
Wspomnienia, moga przemoczyc jak "strugi deszczu",
kiedy sa jeszcze swieze i serce placze, a demony noca,
na nich zeruja. Pieknie jak zwykle. Pozdrawiam.
piękny obraz utkany z ciepłych słów
Też lubię zapach deszczu... ładny wiersz.
Marzę o ciepłym wiosennym deszczu i burzy z grzmotem,
ten wiersz przypomina mi taką scenerię, pozdrawiam.
,,Deszcz szumiał i wzdychał namiętnie i patrzył na
nasz zakochanie obłędne'' :) Rzeczywiście trafia do
mnie ten tekst :)Pozdrawiam
Uwielbiam zapach deszczu, szczególnie wiosennego :)
pozdrawiam
Ja mam zapach ale śnigu...moje zakończenie ...nasze
zakochane twarze...::)))))+pozdrawiam
Miłość i przyroda, tematy zawsze wdzięczne, wierszem
tonicznym ładnie opisane.Ładne metafory dodają uroku.