Zapewnić azyl...
Zapewnić azyl
utraconym duszom
przebyty lęk
utracił rację bytu
słyszy głosy
i słowa
lecz brak pomocnej dłoni
upadła nie raz
i nie raz upadnie
powstanie i pójdzie dalej
bez perspektyw na jutro
czarny czas
zimna otchłań
przeszła przeszłość
i strach
Komentarze (19)
taki jak lubie:)oddaje to co jest gdzies gleboko w
duszy....
Smutny wiersz, ale przedstawia samo życie. Nie umiejąc
zmienić losu, musimy się z nim pogodzić. Pozdrawiam
serdecznie:)
bardzo smutny wiersz... każdy z nas czasem tak się
czuje... ważne, żeby za długo w tym nie trwać...
Pomocna dłoń to towar deficytowy...